Τι είναι η Ψυχανάλυση? What is psychoanalysis? Qu'est ce que la psychanalyse?

Ψυχανάλυση είναι

* Ένα επιστημονικό πεδίο γνώσης, μέσα στα πλαίσια των Επιστημών του Ανθρώπου, που δημιουργήθηκε από τις εμπνεύσεις και τις κλινικές αναζητήσεις του SigmundFreud και των μετέπειτα ψυχαναλυτών-δημιουργών.

* Ένας έγκυρος τρόπος σκέψης και «φιλοσοφικής» οπτικής που αποτελεί ένα σοβαρό «κομμάτι» της δυτικής κουλτούρας του τέλους του περασμένου αιώνα. Πολλές από τις έννοιες της ψυχανάλυσης έχουν επηρεάσει και «ενσωματωθεί» τόσο στην κουλτούρα και στον καθημερινό δυτικό τρόπο σκέψης, όσο και στην Επιστήμη και στην Τέχνη (Ψυχιατρική, Ψυχολογία, Εκπαίδευση, Γλωσσολογία, Λογοτεχνία, Κινηματογράφος κ.α.)

* Ένας μοναδικός τρόπος εμβάθυνσης και κατανόησης του εαυτού, και γι αυτό θεωρείται ως η κατ εξοχήν « Εν τω Βάθει Ψυχολογία» - Ψυχοθεραπεία

* Η εστίααπ’ όπου ξεπήδησαν οι περισσότερες μορφές ψυχοθεραπείας (ατομική, ομαδική, οικογενειακή, κοινότητας, τέχνης κ.α.)

Ουσιαστικά, Ψυχανάλυση είναι:

* Ένας «μεταβατικός», «δυνητικός» χώρο-χρόνος θεραπευτικής σχέσης, ανάδυσης και ανα-σύνθεσης του εαυτού

* Μια έντονη διαδικασίασυναισθηματικού, φαντασιακού, συμβολικού στοχασμού και αναστοχασμού με την «παρουσία του άλλου».

Σήμερα,

* καθώς τα περισσότερα «δεδομένα» του «μοντέρνου» κόσμου αμφισβητούνται, καταρρέουν, μεταβάλλονται, η Ψυχανάλυση, μέσα στη δίνη των σύγχρονων επιστημονικών και φιλοσοφικών τάσεων, σε συνάρτηση, σε συν-αλλαγή και συν-εργασία, με άλλα πεδία γνώσης, μεταμορφώνεται σε σύγχρονο τρόπο ακρόασης και κατανόησης του ατόμου στο περιβάλλον και στη πολυπλοκότητά του.

Ψυχαναλυτής/τρια, συνήθως είναι ο/η επαγγελματίας Ψυχικής Υγείας που έχει ειδική ψυχαναλυτική εκπαίδευση.

Ως προς την Ψυχαναλυτική Εκπαίδευση, τα περισσότερα ψυχαναλυτικά Ινστιτούτα και ψυχαναλυτικές Εταιρείες διατηρούν το «παραδοσιακό» εκπαιδευτικό σύστημα, δηλαδή, δίνουν έμφαση στη θεωρητική ψυχαναλυτική κατάρτιση, αλλά κυρίως στην εντατική προσωπική (εκπαιδευτική) ανάλυση και στην τακτική κλινική εποπτεία των εκπαιδευόμενων.

http://www.nhpsych.gr/el/default.asp



Η ψυχανάλυση είναι ταυτόχρονα μία θεωρία του ψυχισμού και μία θεραπευτική μέθοδος.

Ως θεωρία, η ψυχανάλυση είναι μία ειδική μέθοδος πρόσβασης και γνώσης της ψυχικής ζωής, και ένας τρόπος κατανόησης των ψυχικών φαινομένων, είτε αυτά ανήκουν στην καθημερινή ζωή , είτε στην ψυχοπαθολογία.

Ως θεραπεία, η ψυχανάλυση απευθύνεται σε άτομα στα οποία, άγνωστες και μη ελεγχόμενες μέσα τους διεργασίες, επηρρεάζουν με τρόπο επαναληπτικό τις αποφάσεις τους, τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, το αίσθημα αυτοαξίας και τους οδηγούν σε συμπτώματα όπως άγχος, κατάθλιψη, φοβίες κ.α. Η θεραπευτική επιδίωξη της ψυχανάλυσης αφορά, όχι μόνο στην απαλλαγή από τα συμπτώματα, αλλά και στην τροποποίηση της ψυχικής οικονομίας του ατόμου, στην εύρεση νέων διεξόδων στις συγκρούσεις του, στο άνοιγμα της λογικής των επιθυμιών και των κινήτρων του και στην επανάκτηση του νήματος της προσωπικής του ιστορίας.

Ως θεωρία διαμορφώθηκε μέσα από το έργο του Σ.Φρόϋντ (1856 - 1939).

Στον αιώνα μας, η ψυχαναλυτική σκέψη διαπότισε την ψυχιατρική, την ψυχολογία, και τις κοινωνικές επιστήμες σε σημείο που είναι δύσκολο να φαντασθή κανείς τι θάταν σήμερα τα συστήματα κατανοήσεως του ανθρώπου, εάν δεν είχαν εντάξει στο σώμα των γνώσεών τους έννοιες όπως η λειτουργία του ασυνείδητου, η παιδική σεξουαλικότης, οι ψυχικοί μηχανισμοί της απώθησης, της άρνησης, της διάψευσης, η εργασία του ονείρου, η ειδική σημασία της διαπροσωπικής συναισθηματικής σχέσης μεταξύ αναλυτού και ασθενούς, κλπ.

Οι ψυχαναλυτικές ιδέες αποτέλεσαν πηγές έμνευσης για την τέχνη, την λογοτεχνία, το θέατρο, τον κινηματογράφο και την φιλολογία. Επί πλέον, τα τελευταία χρόνια άρχισε να αναπτύσσει και διάλογο με τις θετικές επιστήμες.

http://users.otenet.gr/~helpsyco/psyco.htm

What is Psychoanalysis?

Psychoanalysis is the most intensive form of the talking therapy, devised by Sigmund Freud one hundred years ago, but developed continuously and radically since then. Patients attend five fifty minute sessions weekly, usually for several years, working with their psychoanalyst to examine and to explore unconscious conflicts of feeling, emotion and phantasy that are at the root of their symptoms and the problems that are troubling them.

Psychoanalytic theory suggests that it is by no means only genetic and constitutional factors that make up the personality. Other central influences include the experience of birth, of the early relationships with parents, of sexuality, of love and hate, of loss and death. These crucial experiences, worked over and lived out in the core relationships of the family, lay down patterns in the mind of feeling, phantasy and relationship - patterns which provide unconscious templates, or models of relationships. Such unconscious versions of relationships are often at the root of the problems which lead people to seek help.

The regular sessions of psychoanalysis provide a setting within which these unconscious patterns can be brought into awareness and worked on with a view to change. The relationship with the analyst is influenced inevitably and powerfully by the patient’s unconscious ways of behaving and itself becomes a central area of study, enabling light to be thrown on the patient’s patterns of relationship in the immediacy of the sessions.

The work of psychoanalysis is long and arduous, for both patient and analyst. When successful, however, psychoanalysis can be a unique and profound experience that often leads to long-term development in close relationships, work and creativity. Success depends on both analyst and patient and on the quality of their joint work.



http://www.psychoanalysis.org.uk/frontpage.htm

Η ψυχανάλυση πέραν της γνωριμίας με την σκοτεινή πλευρά του ευατού μας βοηθά να ελέγξουμε κακά συναισθήματα, κακές σκέψεις. Επιπλέον μπορεί να ελέγξει
ή να θεραπεύσει αρρώστιες όπως η κατάθλιψη ή σχιζοφρένεια χωρίς φαρμακευτική αγωγή, δεν μιλώ για βαριές περιπτώσεις αλλά για υποβόσκουσες καταστάσεις.

Εδώ χρειάζεται να διορθωθει κατι στο μύνημα σου αγαπητε vgiorgo, ειναι συνήθισμένη η εντύπωση αυτή στους μή γνωρίζοντες.

α. Η ψυχανάλυση δεν θεωρει κανενα συναισθημα κακο και καμμια σκεψη "κακια", αντίθετα ολες οι σκεψεις εξετάζονται ισότιμα και αναλύονται το ιδιο χωρίς καμμια κριτική τετοιου ύπου. Ειναι ακριβώς ο διαχωρισμος σε κακες σκεψεις και κακα συναισθήματα που προκαλει τις νευρώσεις και αλλες διαταραχες στα ατομα που ερμηνευπθν ετσι τα συναισθήματα τους.

β. ο σκοπός της αναλυσης δεν ειναι να "ελένξει" συναισθήματα η σκέψεις, αλλα να βοηθήσει το ελενκτικό ατομο να αφήσει τον ελενχο στην ακρη και να ασχοληθει επιτέλους με το να κατανοήσει βαθεια τον εαυτο του και τις σκεψεις και συναισθηματα του. Ειναι αντιθετα ο ελενχος που οδηγει στην παθολογία. Εφοσον τα κατανοησει μονος του θα επιλεξει τι του ταιριαζει να κρατησει και τι απορρίπτει.