Ψυχολόγος ή Ψυχίατρος;

Ψυχολόγος ή Ψυχίατρος;



1 Απρ 2007 από admin στην κατηγορία Ερωτήματα




Το
δίλημμα ψυχολόγος ή ψυχίατρος αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της
σύγχυσης που υπάρχει γύρω από τους επαγγελματίες της ψυχικής υγείας. Ο
πιο εύκολος και συνηθισμένος τρόπος για να τους ξεχωρίζουμε είναι να
λέμε ότι ο ψυχίατρος είναι για τα «βαριά« περιστατικά, ενώ ο ψυχολόγος
για τα «ελαφριά». Η παρατήρηση αυτή περιέχει μία δόση αληθείας, αφού
στα «βαριά» περιστατικά είναι απαραίτητη η φαρμακοθεραπεία, αλλά δεν
περιγράφει ακριβώς το πώς έχουν τα πράγματα…
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι δύο αυτοί επιστήμονες κοιτάζουν το ίδιο πράγμα, τον άνθρωπο και τις ψυχικές του δυσλειτουργίες, από διαφορετική οπτική γωνία. Η διαφοροποίηση αυτή έχει να κάνει με την ιατρική ιδιότητα που έχει ο ψυχίατρος, πράγμα το οποίο λείπει από τον ψυχολόγο.

Ας προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε πώς επηρεάζει η ιατρική ιδιότητα:
όταν κάποιος επισκέπτεται έναν ιατρό, ο τελευταίος θα τον εξετάσει, θα
αναλύσει τα συμπτώματα, θα κάνει τη διάγνωση και θα χορηγήσει κάποια
φαρμακευτική αγωγή. Κατά τη διάγνωση, η προσοχή του ιατρού στρέφεται
στο συγκεκριμένο όργανο που έχει το πρόβλημα και στο σύμπτωμα που
παρουσιάζεται. Ο τρόπος που ο ψυχίατρος
γνωρίζει-έχει-μάθει-να-χρησιμοποιεί, βάση της ιατρικής του ιδιότητας,
για να αντιμετωπιστεί η δυσλειτουργία του οργάνου (στη περίπτωση της
ψυχικής υγείας μιλάμε για το κεντρικό νευρικό σύστημα) είναι η χορήγηση
κάποιας χημικής ουσίας που ή θα επαναφέρει το όργανο στην αρχική του
κατάσταση ή θα μπορέσει να ισορροπήσει τα αποτελέσματα της μόνιμης
βλάβης του.
Η αντιμετώπιση του συμπτώματος, ως αποτέλεσμα της φαρμακολογικής
αγωγής, σημαίνει απαραίτητα και εξάλειψη των αιτιών της δυσλειτουργίας;
Αν για παράδειγμα κάποιος υποφέρει από άγχος, με τη χορήγηση φαρμάκων
θα περιοριστεί το σύμπτωμα (ενδεχομένως το άγχος του δε θα είναι τέτοιο
που να του δημιουργεί προβλήματα στη ζωή του), αλλά η αιτία που το
προκαλεί και οι λανθασμένοι ψυχικοί μηχανισμοί που ωθούν κάποιον στο να
βλέπει τις καταστάσεις σαν απειλητικές, θα εξακολουθούν να υπάρχουν.
Ο ψυχολόγος δεν είναι ιατρός και δεν έχει την
«ιατρική ματιά». Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην επικεντρώνεται σε ένα
προβληματικό όργανο και στο σύμπτωμα που υπάρχει, αλλά να βλέπει τον άνθρωπο που έχει μπροστά του με μια πιο γενική ματιά,
σαν ένα σύνολο, το οποίο επηρεάζεται και λειτουργεί μέσα από τη
συνεργία διαφόρων παραγόντων. Θεωρεί το σύμπτωμα σαν συνέπεια της
δυσλειτουργίας και χωρίς να το αγνοεί, δεν περιορίζει την προσοχή του
σε αυτό. Προσπαθεί λοιπόν να εντοπίσει και να λάβει υπόψη του, τους
καθοριστικούς παράγοντες για τη δυσλειτουργία ή διαταραχή του πελάτη
του και στη συνέχεια να δουλέψουν μαζί κατά τη θεραπεία. Σε αυτό το
σημείο, πέραν της διαφορετικής προσέγγισης κατά τη διάγνωση, έρχεται
στην επιφάνεια άλλη μία διαφορά, αυτή τη φορά σχετική με τον ίδιο τη
θεραπεία και το ρόλο του ίδιου του θεραπευόμενου: η χορήγηση φαρμάκων
θέτει σε παθητική στάση το θεραπευόμενο, αφού ο ρόλος του περιορίζεται
στη σωστή και υπεύθυνη λήψη τους. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την
ανάγκη για συμμετοχή και συνεργασία του θεραπευόμενου, απαραίτητο
συστατικό κατά τη διάρκεια ψυχοθεραπειών που δε βασίζονται σε φάρμακα.

Ποιος είναι καλύτερος; Πού να πάω;
Το ερώτημα θεωρούμε ότι δεν έχει νόημα, αφού κάθε
προσέγγιση, ανάλογα με την περίπτωση, προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα.
Οι προκαταλήψεις έναντι των φαρμάκων μόνο πρόβλημα μπορεί να
δημιουργήσουν, όπως επίσης η εύκολη και ανεύθυνη χορήγησή τους.
Αναλόγως, η προκατάληψη και αμφισβήτηση της ψυχοθεραπείας δίχως
φαρμακευτική αγωγή, έχει σαν αποτέλεσμα τον αποκλεισμό μας από έναν
αποτελεσματικό και επιστημονικό τρόπο αντιμετώπισης των ψυχικών
διαταραχών.
Τα δύο επαγγέλματα αλληλοσυμπληρώνονται,
συνεισφέροντας στη διαμόρφωση μιας, όσο γίνεται, ολοκληρωμένης άποψης
για το πιο πολύπλοκο αντικείμενο επιστημονικής έρευνας: τον άνθρωπο και
τις ψυχικές του λειτουργίες. Και τα δύο κινούνται με γνώμονα τη
βελτίωση της ποιότητας ζωής του θεραπευόμενου και σε αρκετές
περιπτώσεις, ο συνδυασμός είναι το κλειδί για την επίτευξη των στόχων
του κλινικού έργου.
Tags: ψυχοθεραπεία, ψυχοφάρμακα









http://www.psyxologia.gr/2007/04/01/%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%AE-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AF%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%82/